مدل سازی فرایند جوشکاری زیر پودری

چکیده : جوشکاری زیر پودری یکی از مهمترین روش های جوشکاری قوس الکتریکی است که در صنایع کاربرد فراوانی دارد. در این فرآیند انتخاب مقادیرمناسب برای پارامترهای ورودی جوشکاری برای رسیدن به کیفیت جوش بالا ضروری می باشد. به این دلیل که هندسه جوش معرف شاخصی برای میزان تحمل تنش می باشد، در این پایان نامه هفت متغیر خروجی نفوذ جوش، پهنای جوش، ارتفاع گرده جوش، دایلوشن، عرض ناحیه متاثر ازگرما، سختی ناحیه متاثر ازگرماوناحیه ذوب شده به عنوان مشخصه های کیفیت در جوشکاری زیرپودری فولاد st37 مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور طراحی آزمایش مرکب مرکزی چرخش پذیردرپنج سطح با پنج متغیر برای جمع آوری اطلاعات متغیرهای خروجی به عنوان توابعی از پنج متغیر ورودی ولتاژ، جریان، فاصله نازل تا قطعه کار، سرعت جوشکاری وضخامت پودر پوششی (محلول استون ودی اکسید تیتانیم در مقیاس نانو روی قطعه کار) مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از روش حداقل مربعات چند گانه، منجربه استخراج معادلات رگرسیون چندگانه حاکم بر متغیر های خروجی به عنوان توابعی ازپنج متغیر ورودی ذکر شده گردید. به علاوه منطق فازی برای پیش بینی متغیرهای خروجی برحسب متغیرهای ورودی به کار برده شد. سپس از الگوریتم های تکاملی نظیر الگوریتم ژنتیک والگوریتم رقابت استعماری برای محاسبه ضرایب معادله رگرسیون به وسیله ماکزیمم کردن دقت معادله رگرسیون استفاده شد. در نهایت، همه پارامترهای خروجی بجز پهنای جوش و ارتفاع گرده جوش بوسیله روش های الگوریتم ژنتیک والگوریتم رقابت استعماری، بهینه شدند.